اونی که زود میرنجه
زود میره، زود هم برمیگرده.
اما اونی که دیر میرنجه
دیر میره، اما دیگه برنمیگرده...

دقت کردين اوني که دوسش نداري ؛
اصرار پشت اصرار ....
اوني که دوسش داري ؛ "انگار نه انگار" ... !!

می بوسمت و طعمِ لب های تمام مردان پیش از خودم را مزه می کنم می بوسمت و به مردی می اندیشم که بعد از من طعم لب هایم را از دهانِ تو ... می بوسی ام و تنها به چشیدنِ شیرینیِ لبخند امروزم سرگرمی ! عدالت نیست این توی با من و منِ بی تو ... باید قابِ عکس های کهنه ی ذهنم را برعکس کنم سایه ی سنگینِ تقویم ها را از روی سرت بردارم بنشینم کنار دوستت دارم های دمِ صبح ات و تمام روز از لب هایت جای زهر ماریِ حسرت بار دیروز و فردا وعده ها و میان وعده های دم به دمِ خوش طعمِ عشق را بنوشم

این چه عشقی است که در دل دارم من از این عشق چه حاصل دارم می گیریزی زمن و در طلبت بازهم کوشش باطل دارم

انتهای همه ی جاده ها به چشمان من می رسند که مسافت انتظار را بی پروا پیموده ام "زمین"چقدر مهربان است وقتی که بر آن قدم می گذاری و"آسمان"آبی ترین نقطه دنیاست وقتی که تو به آن نگاه می کنی ای مسافر شبهای تنهایی اگر دلت هوای خانه ی ابری ام کرد نشانی آن را از ستاره ها بپرس... که همه ی شب را تا سحر بیدارم......

روزگار اما وفا با ما نداشت*طاقت خوشبختي ما را نداشت*پيش پاي عشق ما سنگي گذاشت*بي گمان از مرگ ما پروا نداشت*آخر اين قصه هجران بود و بس*حسرت و رنج فراوان بود و بس...

ای کاش پنجره صدامان بکند ، بی پایه ترین شرم رهامان بکند ، می ترسم از اینکه هر دو عاشق باشیم ، آنوقت سکوتمان جدامان بکند .

بی تو دنیا رنگی ندارد ، خنده با من انسی ندارد ، بی تو هر قد شعری سرودم ، واژه واژه معنا ندارد ، بی تو یعنی یک آه خاموش ، سهم عشقم سعدی ندارد ، بی تو یعنی یک روز بی تاب ، از فراقت پایان ندارد ، بی تو طیف تاریخ عمرم ، یک خیال و رویا ندارد ، ابرهای قلب شکستم ، جز بیابان دریا ندارد ، کاش می شد بودی کنارم ، گرچه آهم سودی ندارد ، بوسه می دادی نغمه ام را ، چون که شعرم نائی ندارد .